[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kowych z pominięciem wszelkiej powagi nadprzyro-
dzonej i z taką swobodą sądu, z jaką zwykło się badać
jakiekolwiek dokumenty świeckie.
W końcu wreszcie ogólnie oświadczam, \e jestem
najzupełniej przeciwny błędowi modernistów twier-
dzących, \e w świętej Tradycji nie ma nic Bo\ego, albo co
daleko gorsze pojmujÄ…cych pierwiastek Bo\y w znacze-
niu panteistycznym, tak i\ nic nie pozostaje z Tradycji
katolickiej poza tym suchym i prostym faktem, pod-
ległym na równi z innymi dociekaniom historycznym, \e
byli ludzie, którzy szkołę zało\oną przez Chrystusa i Jego
Apostołów rozwijali w następnych wiekach swą gor-
liwą działalnością, zręcznością i zdolnościami.
Przeto usilnie siÄ™ trzymam i do ostatniego tchu trzy-
mać się będę wiary Ojców w niezawodny charyzmat
prawdy, który jest, był i zawsze pozostanie w "sukcesji
biskupstwa od Apostołów" [Zw. Ireneusz, Adv. haer. IV,
26 PG 7,1053 C]; a to nie w tym celu, by trzymać się tego,
co mo\e się wydawać lepsze i bardziej odpowiednie dla
stopy kultury danego wieku, lecz aby nigdy inaczej nie
rozumieć absolutnej i niezmiennej prawdy głoszonej od
początku przez Apostołów.
ZlubujÄ™, i\ to wszystko wiernie, nieska\enie i szczerze
zachowam i nienaruszenie tego przestrzegać będę i \e
nigdy od tego nie odstÄ…piÄ™, czy to w nauczaniu, czy w ja-
251
DODATEK
kikolwiek inny sposób mową lub pismem. Tak ślubuję,
tak przysięgam, tak niech mi dopomo\e Bóg i ta święta
Bo\a Ewangelia.
A.D. 1910
Papie\ św. PiusX
252
PIUS XII
KONSTYTUCJA APOSTOLSKA
MUNIFICENTISSIMUS DEUS"
określająca jako Dogmat wiary,
\e Bogarodzica Dziewica Maryja została
z Ciałem i Duszą wzięta do Niebieskiej Chwały
PIUS BISKUP
SAUGA SAUG BOśYCH
NA WIECZN RZECZY PAMITK
WSTP
NIESKOCCZENIE HOJNY BÓG, który wszystko mo\e,
a którego plan opatrznościowy polega na mądrości
i miłości, tajemniczym zarządzeniem swego rozumu
łagodzi cierpienia narodów i poszczególnych jednostek
przeplatając je radościami, aby tym, którzy Go miłują,
wszystko, choć z ró\nych powodów i na ró\ny sposób
"pomagało do dobrego"P).
Albowiem i na naszym Pontyfikacie, podobnie jak na
czasach obecnych, spoczywa przytłaczającym cię\arem
tyle trosk, niepokojów i obaw z powodu niezwykle
cię\kich klęsk oraz masowych odstępstw od prawdy
i cnoty. Jednak\e wielkÄ… dla nas pociechÄ… jest stwier-
dzenie, \e podczas gdy wiara katolicka wyznawana jest
publicznie i czynnie, nabo\eństwo do Bogarodzicy Dzie-
wicy wzmacnia siÄ™ i rozpala z ka\dym dniem coraz bar-
dziej, wieszcząc na całym niemal świecie poprawę i uś-
więcenie \ycia. Gdy bowiem Najświętsza Dziewica
z niewymowną czułością spełnia swe macierzyńskie
powinności względem ludzi odkupionych Krwią Chrys-
tusową, umysły i serca (Jej) dzieci doznają tym silniejszej
podniety do pilniejszego rozwa\ania Jej przywilejów.
253
DODATEK
I. STWIERDZENIE OBJAWIONEGO
CHARAKTERU PRAWDY
0 WNIEBOWZITEJ BOGURODZICY
I rzeczywiście Bóg, który z przeogromną i szczególną
łaskawością spogląda na Pannę Maryję, skoro nadeszła
pełność czasów"(2', w ten sposób urzeczywistnił zamiary
swej Opatrzności, \e wszystkie przywileje, wszystkie do-
brodziejstwa, jakich Jej udzielił ze swej nieograniczonej
hojności, zajaśniały wtedy wśród doskonałej harmonii.
1 chocia\ Kościół zawsze uznawał taką właśnie hojność
i tę doskonałą harmonię łask, a w ciągu wieków coraz bar-
dziej w nią wnikał, to jednak przywilej cielesnego Wnie-
bowzięcia Bogarodzicy Dziewicy Maryi dopiero za na-
szych czasów rozbłysnął jaśniejszym światłem.
Wniebowzięcie jest następstwem Niepoka-
lanego Poczęcia
Ten te\ przywilej na skutek uroczystego ogłoszenia
dogmatu o Niepokalanym Poczęciu błogosławionej Boga
Rodzicielki przez nieśmiertelnej pamięci Poprzednika
Naszego Piusa IX, zajaśniał nowym blaskiem. Te bo-
wiem oba przywileje jak najściślej ze sobą się łączą. Bo
Chrystus zwycię\ył grzech i śmierć własną Swą śmier-
cią; a kto przez chrzest, w sposób nadprzyrodzony, na
nowo się narodził, zwycię\ył grzech i śmierć dzięki te-
mu\ Chrystusowi. Jednak\e Bóg nie chce przed końcem
świata udzielić sprawiedliwym, jako prawa ogólnego -
pełnego skutku zwycięstwa nad śmiercią. Dlatego te\
równie\ i ciała sprawiedliwych po śmierci rozpadają
się i w ostatni dopiero dzień połączy się ka\de ze swoją
duszÄ… uwielbionÄ….
Ale spod tego rodzaju ogólnego prawa zechciał Bóg
wyjąć Najświętszą Maryję Pannę. Ona to, na mocy zu-
pełnie szczególnego przywileju, swoim Niepokalanym
Poczęciem zwycię\yła grzech, i dlatego nie podlega temu
prawu trwania w rozkładzie grobowym, ani nie musiała
a\ do końca świata czekać na wybawienie swego ciała.
254
MUNIFICENTISSIMUS DEUS
Tote\ gdy ogłoszono uroczyście, \e Bogarodzica Dzie-
wica Maryja od pierwszej chwili swego istnienia była
wolna od dziedzicznego ska\enia, wówczas dusze wier-
nych chrześcijan poruszyła jakaś gorętsza nadzieja, \e
najwy\szy Urząd Nauczycielski Kościoła wkrótce ogłosi
dogmat cielesnego Wniebowzięcia Najświętszej Panny
Maryi(3).
Jednomyślne przeświadczenie wiernych
o Wniebowzięciu Bogarodzicy w ciele
uwielbionym
Mo\na więc było zauwa\yć w gronie proszących o to
z naciskiem Stolicę Apostolską nie tylko poszczególnych
wiernych, ale tych tak\e, którzy reprezentują Narody
oraz prowincje kościelne, jak równie\ wielu Ojców So-
boru Watykańskiego.
Z biegiem zaś czasu, tego rodzaju prośby i \yczenia
nie tylko nie ustawały, ale z dnia na dzień wzrastały co-
raz bardziej tak pod względem liczby, jak i nasilenia.
W tej intencji powstały pobo\ne współzawodnictwa
w modlitwach; wielu wybitnych teologów z ogromną
gorliwością wzmogło studia nad tym zagadnieniem za-
równo prywatnie jak i na powierzonych sobie publicz-
nych uniwersytetach kościelnych czy te\ innych uczel-
niach teologicznych. W ró\nych częściach świata
katolickiego urzÄ…dzano kongresy maryjne ju\ to w gra-
nicach jednego narodu, ju\ to międzynarodowe. Te właś-
nie staranne badania rzuciły jaśniejsze światło na to, \e
w depozycie wiary chrześcijańskiej, powierzonym Koś-
ciołowi, zawiera się równie\ dogmat Wniebowzięcia
(Najśw.] Panny Maryi. I stąd te\ najczęściej wypływały
owe prośby pokorne a usilne, domagające się od Stolicy
Apostolskiej uroczystego określenia tej prawdy.
W tym zbo\nym ubieganiu siÄ™ wierni przedziwnie
Å‚Ä…czyli siÄ™ ze swymi Pasterzami. Ci zaÅ› ze swej strony
przesłali do Stolicy Piotrowej pokazną ilość podobnych
próśb. Tote\ w chwili Naszego wyniesienia na tron pa-
pieski było ju\ wiele tysięcy tego rodzaju petycji, które
255
DODATEK
napłynęły ze wszystkich stron świata i od wszystkich
stanówka więc od Umiłowanych Synów naszych Kardy-
nałów Zwiętego Kolegium, od Czcigodnych Braci Arcy-
biskupów i Biskupów, od Diecezji a tak\e parafii.
Dlatego te\, zaniósłszy usilne modły do Boga, aby ra-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]